این اثر با برجسته کردن شرایط متاثر از ظهور فضای مجازی به ویژه رسانههای اجتماعی در سالهای اخیر، به این مسأله می پردازد که محیط جدید اطلاعاتی و ارتباطاتی، چه تحولاتی در عرصه فعالیت و کنش روابط عمومی ایجاد کرده است. آن چه در این میان واضح تر دیده می شود، پیدایش نوعی فرهنگ مشارکتی توسط رسانه های اجتماعی است که در تصادم و تقابل با فرهنگ تبلیغاتی یک سویه روابط عمومی های کلاسیک قرار می گیرد.
این امر مشکلات و مسائلی پدید میآورد که حل و فصل آنها در ابتدا، نیازمند درک صحیح دگرگونیهای به وجود آمده است. دگرگونی در روابط قدرت-دانش، دگرگونی تدریجی در فرهنگ و سبک زندگی، درگیر شدن کاربر-مخاطب در روابط همکاری جویانه با سازمانها و مبادله اطلاعات و همرسانی زندگی روزمره به صورت عمومی در کنار شکل گیری هویت های جدید، تنها نمونههایی از تفاوتهای موجود بین فرهنگ روابط عمومی سنتی و روابط عمومی در حال ظهور در جهان تحت نفوذ رسانه های اجتماعی است.
روابط عمومی در عصر رسانه های اجتماعی نیازمند تغییرات بنیادین در سبک و شیوه فعالیت خود است. یکی از مهمترین این تغییرات، کاستن از توجه صرف به اهداف سازمان و بازطراحی سیاست های سازمانی با تاکید بر منافع جمعی با رویکرد مسئولیت اجتماعی است؛ این کتاب مملو از مثالهایی از پویش های طراحی شده توسط سازمان ها و شرکت های بزرگ با این رویکرد است. در حقیقت رویکرد جامعه محور در مقابل رویکرد سازمان محور، کلید طلایی برای ورود و پذیرش روابط عمومیها در ساختار نوین ارتباطی است.
رسانههای اجتماعی و روابط عمومی به دلایل مختلف می تواند برای مخاطب ایرانی و به ویژه برای مدیران و سیاستگذاران حوزة روابط عمومی مفید باشد. هر چند ادبیات نظری استفاده شده در کتاب شامل مجموعهای از آرای نظریه پردازان بزرگ (چون میشل فوکو، پیر بوردیو، ایمانوئل کاستلز و ….) است، اما زبان حاکم بر کتاب، قابل فهم بوده و استفاده از واژه ها و استعارات تخصصی و ثقیل علمی، به نحوی انجام گرفته که امکان فهم موضوع را برای افراد دارای تخصص کمتر نیز فراهم می کند.
کتاب مملو از مثال های فراوان و جدید است و اغلب مربوط به اتفاقات یک دهه اخیر بوده و طبعا بسیاری خوانندگان به ویژه متخصصین روابط عمومی، اشراف ذهنی نسبی به این مثال ها یا موارد مشابه وطنی دارند. شاید مهمترین دلیل انتخاب این کتاب -در کنار دلایل متفاوت دیگر- این بود که انتشار این اثر می تواند در تغییر نگرش فعالان و کنشگران روابط عمومی جامعه ایران و آشنایی آن ها با تجارب سایر جوامع و فرهنگ ها موثر باشد؛ تجربیاتی شامل سیاست های موفق و شکستخوردهای که در سال های اخیر و در تلاش برای سازگاری با فرهنگ مجازی حاکم بر جوامع انجام شده اند. ترجمه این کتاب اولین تلاش برای انتقال دانش در حوزه مطالعات ارتباطات و روابط عمومی نیست، اما بدون شک در زمره اولین ترجمهها با موضوع روابط عمومی و مساله مهم فضای مجازی و رسانههای اجتماعی است.
این کتاب برای اولین بار توسط مهدی منتظر قائم و جعفر محمدی ترجمه و توسط نشر قلم مهر در ۴۱۲ صفحه و شمارگان یکهزار نسخه وارد بازار نشر شده است.
پیام بگذارید؟